Dit weekend in Londen liep ik samen met een heerlijk stel lieve mannen door de straten bij Buckingham Palace.

We kwamen een verborgen stukje romantiek tegen: op oude lantaarnpalen zijn in goud de letters W + CC te zien. Volgens de legende is dat het liefdesgebaar van de hertog van Westminster, die zo dol was op zijn Coco Chanel dat hij haar initialen liet aanbrengen.

Wat een verhaal, dacht ik, pure romantiek!

Tot ik later (helaas) ontdekte dat de CC eigenlijk gewoon staat voor City Council...

Het gevoel bleef fijn hangen.

Want romantiek ís belangrijk, een klein gebaar met een groot effect.

Af en toe je partner laten stralen, gewoon omdat het kan.

Toch zie ik ook vaak het andere patroon: partners die zó gericht zijn op het ontlasten van de ander, dat ze zelf langzaam verdwijnen.

Die zo veel geven, dat ze vergeten zichzelf te laten zien.

En jij? Ga jij deze week iemand in het zonnetje zetten?

Of voel je juist dat het vuurtje wat minder brandt?

Misschien begint romantiek dan niet bij een gebaar, maar bij de vraag wat jij zelf nodig hebt om weer te kunnen geven.